ลักษณะประจำวงศ์ ลำไย   (SAPINADACEAE)
—ลักษณะวิสัยที่หลากหลาย เช่น ไม้ต้น ไม้ล้มลุกหรือไม้เถาเนื้อแข็ง  ใบสลับแบบเวียน ส่วนใหญ่แล้วจะเป็นใบประกอบแบบขนนก
—SAPINADACEAEเป็นวงศ์ของพืชดอก
—พบได้ในภูมิภาคเขตอบอุ่นไปจนถึงเขตร้อนทั่วโลก










ความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

รูปภาพ
                        ยมชวน ชื่อวิทยาศาสตร์      Khaya senegalensis Juss ชื่อสามัญ           African mahogany, dry zone mahogany, Gambia mahogany,             khaya wood, Senegal mahogany, cailcedrat, and bois rouge. วงศ์                    MELIACEAE (วงศ์ยมชวน) ในบางประเทศจัดเป็นไม้หายาก อยู่ในสภาวะเสี่ยงต่อการใกล้ศูนย์พันธุ์ การขยายพันธุ์        โดยเมล็ด                                         ลักษณะทั่วไป        ไม้ต้นขนาดกลางถึงขนาดใหญ่   สูง 15 - 25 เมตร   เส้นผ่านศูนย์กลางรอบ อก    1 เมตร เรือนยอดรูปไข่หรือทรงกระบอก   ทรงพุ่มทึบ   ลำต้นเปลาตรง   เนื้อไม้สีน้ำตาลอมเหลืองหรือแดงเข้ม   เนื้อละเอียดเหนียว   ลวดลายสวยงาม   เมื่อแห้งจะมีแถบแววสีทองขวางเส้นไม้   เนื้อไม้แข็ง   มีคุณภาพดี   สามารถใส กบและตกแต่งได้ง่าย   ยึดตะปูได้ดี   คุณภาพใกล้เคียงกับไม้สัก   ทนทานต่อการเข้าทำลายของปลวก   เปลือก   สีน้ำตาลอมเทา   หนาขรุขระ   แตกเป็นร่องตามทางยาวของลำต้น   และหลุดลอกออกเป็นสะเก็ดเล็กๆ ใบ ประกอบแบบขนนก   ออกเวียนสลับ   มีใบย่อย 3 - 4 คู่ ออกตรงกันข้ามหรือเยื้องกันเล็กน้อย
อ่านเพิ่มเติม
สะเตียว ชื่อสามัญ : sa tiao ชื่อท้องถิ่น : สะเตียว ชื่อวิทยาศาสตร์ : Madhuca motleyana (de Vriese) J. F. Macbr. ชื่อวงศ์ : SAPOTACEAE ลักษณะทางพฤกษศาสตร์  :   ไม้ต้น สูง 20-35 เมตร ลำต้นกลม  เปลาตรง เปลือกนอกสีน้ำตาลเทา ใบรูปรี  ปลายใบเป็นติ่งแหลมถึงเรียวแหลม ใบเกลี้ยง ดอก  ออกเป็นกระจุกตามง่ามใบและตามกิ่ง ผลรูปกลมแกมรูปขอบขนาน ปลายแหลม มี  1-2  เมล็ด การกระจายพันธุ์ : พบขึ้นในป่าพรุและในป่าที่ลุ่มน้ำขังทางภาคใต้ของประเทศไทย ประโยชน์ : เนื้อไม้ใช้ก่อสร้างภายในอาคารบ้านเรือนและทำเรือขุด การขยายพันธุ์  : ขยายพันธุ์โดยการใช้เมล็ด ที่มา : http://www.dnp.go.th/Pattani_botany
อ่านเพิ่มเติม
รูปภาพ
เลือดแรด ชื่อสามัญ : - ชื่อท้องถิ่น : กระเบาเลือด มะเลือด สีซวง ชิงชอง ชื่อวิทยาศาสตร์ : Knema globularia (Lam.) Warb. ชื่อวงศ์ : MYRISTICACEAE ลักษณะทางพฤกษศาสตร์ : เป็นไม้ต้น สูง10–25 ม. เรือนยอดเป็นพุ่มทรงสูง เปลือกแตกเป็นสะเก็ด สีน้ำตาล หรือสีเทาเข้ม เปลือกชั้นในสีชมพูใบ เดี่ยว เรียงสลับ แผ่นใบรูปใบหอก ถึงรูปใบหอกแกมรูปขอบขนาน ปลายใบแหลม โคนใบแหลม ผิวใบด้านบนสีเขียวเข้มเป็นมัน ด้านล่างสีขาวนวล ดอก เล็ก สีเหลืองนวล ออกเป็นกระจุกตามกิ่งและตามง่ามใบ ผล ค่อนข้างกลม ถึงกลมรี เมื่อแก่สีส้ม แตกออกเป็น 2 ซีก มี 1 เมล็ด การกระจายพันธุ์ : ป่าดิบชื้น ที่ลุ่มน้ำขังป่าพรุ และป่าชายหาด ทั่วทุกภาคของไทย และพบที่จีน (ตอนใต้) มาเลเซีย ภูมิภาคอินโดจีน พม่าตอนใต้ สุมาตรา ประโยชน์ : น้ำมันจากเมล็ดใช้ปรุงเป็นยารักษาโรคผิวหนังและใช้ทำสบู่ยา เนื้อไม้ใช้ก่อสร้างภายในอาคารบ้านเรือน การขยายพันธุ์  : ขยายพันธุ์โดยการใช้เมล็ด            ที่มา : สำนักงานหอพรรณไม้
อ่านเพิ่มเติม